De bergen bedwongen!

29 mei 2019 - Triacastela, Spanje

Gisteravond heb ik samen met Gerhard uit Keulen en een echtpaar uit Gemert gegeten; weer een pelgrimsmenu voor maar 10euro. Het Brabantse echtpaar, 72 en 73 jaar oud, waren net als ik op de fiets, maar dan op de terugweg; zij waren gestart in Porto en dan via Santiago naar Burgos; vandaar gaan ze met de bus naar Madrid en met het vliegtuig naar huis. De man was aannemer geweest en had destijds het failliete bedrijf overgenomen van de  ouders van Leontien van Moorsel. Afgelopen nacht heb ik goed geslapen. Ik lag samen met Gerhard op één kamer; lekker rustig. Gerhard ging al om 6uur vanochtend op pad. Ik om ca. half 8. Koffie,  chocoladecroissant en versgeperste sinaasappelsap genuttigd in een dorpje verderop. 

Vervolgens werd het ca. 20 km klimmen aan een stuk door, vaak 7-9 %; dan ga ik wel lopen met de fiets. 19 kg bagage en een fiets van 16 kg is samen toch gauw 35 kg. Al een paar keer vroeg iemand mij of hij de fiets op mocht tillen, waarna men mij met een mengeling van bewondering en medelijden bekeek. Ook heeft men nu al 4 keer een foto gemaakt van mijn tattoo.

Het uitzicht was vandaag overweldigend, zowel vanochtend met de bergen waar ik letterlijk tegen op zag, als ook later toen ik naar beneden keek.

Onderweg heb je vaak contact met allerlei mensen, zoals Nancy uit North Caroline, een jongeman uit Portugal, die dan spontaan een gesprek met je aangaan. Prachtig toch! 

Vannacht slaap ik in een albergue in Triascastella, wel weer op een zaaltje met 7 stapelbedden; en allemaal bezet; ik moet jammer genoeg weer in het bovenbed slapen. Het heeft ook een voordeel: je kunt je hoofd niet stoten aan het bed boven je. De meeste albergues in dit stadje waren al vol, hoorde ik, dus moet ik blij zijn dat ik überhaupt een bed heb. Het lijkt wel of heel Noord-Spanje leeft van de camino; in de wat grotere dorpen en steden zijn meerdere albergues,  de restaurants hebben standaard het pelgrimsmenu op de kaart staan, langs de weg grote borden met Camino de Santiago en overal zie je gele pijlen. Het camino- gebeuren wordt sterk gecommercialiseerd. Eigenlijk jammer, maar geef die Spanjaarden eens ongelijk.

Het was vandaag weer een afstand van 104km. Misschien doe ik morgen weer een kort dagje, dan kan ik in het begin van de middag de was doen en dan wordt het ook nog droog. Wat het weer betreft, heb ik geluk; ik heb in het begin maar één dag regen gehad. Toen is er wel zoveel regen gevallen, dat mijn navigatie de geest heeft gegeven, dus niet waterdicht. Daarna alleen maar strakblauwe luchten. 

Zo hoog als het vandaag was (1335 m), zal het niet meer worden; nog wel lastige uitsteeksels (zie kaartje).

Lieve mensen, tot gauw, zie ook de foto's. Groet, Wim

Foto’s

7 Reacties

  1. Marianne Tuijt:
    29 mei 2019
    Indrukwekkend zeg die valleien waar je zo naar beneden kinkt en prachtig die huizen van natuursteen. Fijne dag morgen en succes met de was.
  2. Peter:
    29 mei 2019
    Zeg Wim,
    Zou je niet nog wat langer weg willen blijven (sorry Antje); we zitten namelijk elke avond met heel veel plezier je avonturen te lezen.
    Volgens mij beleef je echt een super tocht. Dit naar mijn mening ondermeer mede door het verblijf in de, door zo diverse personen, bezochte alberques.
    Blijf schrijven en als je straks weer ‘thuis’ rondfietst, maak ook daar dan de reisverslagen van; misschien iets om deze verhalen dan te bundelen in een boek. Ik teken bij deze vast in voor een exemplaar!
    Succes/sterkte verder met je pelgrimage!!!
  3. Tosca:
    29 mei 2019
    Ik word nu heel nieuwsgierig naar die tattoo van jouw, misschien een foto? Doe voorzichtig en blijf vooral genieten van alles om je heen.Gr
  4. Betthy:
    30 mei 2019
    Hallo Wim, dat was gisteren weer een prachtige tocht, mooie vergezichten en mooie foto's. Voor vandaag wens ik je een fijne fietsdag toe. Groeten Betthy.
  5. Onno en Jantje:
    30 mei 2019
    Hallo Wim,
    30 mei 2019
    Met veel plezier lezen we jouw verhalen. Prachtig, wat je allemaal beleeft.
    Steeds verschillende mensen ontmoeten in steeds weer een andere omgeving. Dat moet wel heel boeiend zijn. We bewonderen je doorzettingsvermogen, ook na tegenslagen steeds maar weer "kop 't er veur". Knap hoor! We wensen je verder nog een fijne tocht! Met jouw conditie en je positieve instelling zal dat wel lukken.
    Groetjes Onno en Jantje.
  6. Dettie scholten:
    30 mei 2019
    Hey Wim,
    Ook ik geniet van je mooie verhalen .. Ik zie je bijna genieten ..van al die verschillende mensen die je ontmoet met allemaal hun eigen verhalen . van de prachtige omgeving .. Het afzien soms .. wat je met frisse tegenzin tegemoet fietst . En vooral het plezier ,wat er van alle kanten afspat !!!
  7. Egbert:
    30 mei 2019
    Dag Wim
    Ik heb zo veel bewondering voor je. De manier waarop je je reis beschrijft maakt mij rustig.