Snertweer

Vanochtend op de fiets dacht ik nog, als ik thuis zou zijn, zou ik er niet aan denken om naar buiten te gaan. Maar alle pelgrims moesten voor acht uur weg uit het gebouw zijn. Dus ik had geen keus; maar als je dan onderweg bent en je zoeft van de berg naar beneden dan neem je de regen voor lief; het zal er wel bij horen. Het ging vandaag niet alleen naar beneden zoals je op de foto kunt zien; toch weer een top van 801m. Nu maar even een selfie genomen, hulp was geen velden of wegen te bekennen.  Van de omgeving hoefde ik geen foto te nemen,  niet dat die niet mooi was, maar je zou alleen maar grijze tinten zien, wel 'vijftig tinten grijs'. Trouwens ik heb lekker geslapen met een Italiaan boven mij en een oom met zijn nichtje uit Argentinië op het stapelbed tegenover. Uit voorzorg had ik oordoppen ingedaan. Vanochtend bij het ontbijt zat ik warempel tussen twee Zuid-Koreaanse dames in. Ik werd heel vriendelijk uitgeleide gedaan door de Nederlandse vrijwilligers die daar bij toerbeurt twee weken werken; dankbaar vrijwilligerswerk. Ze waren trouwens blij verrast dat er ook weer eens een Nederlander binnenkwam.

Omdat het al langer had geregend en er veel water is gevallen, ging het water in de rivier Rio Arga flink tekeer in Pamplona. De rivier was buiten zijn oevers getreden,  het park stond onder water. Gelukkig na het middaguur werd het iets droger; wel heb ik mijn regenpak aangehouden, want de lucht bleef dreigen en zo werd het regenpak ook weer droog. 

Ik ben vanmiddag aangekomen in het mooie stadje Puenta de la Reina. Ook weer in de zelfde albergue van vier jaar geleden; toen stonden wij met ons tentje op het grasveld. Nu slaap ik weer in een stapelbed, met een man uit Normandië, Frankrijk.  De rest van de 12 bedden nog onbemand/ onbevrouwd. Vanavond heb ik weer goed gegeten, €25,50 voor diner, slapen en morgenochtend ontbijt; nu van het 3-gangen diner (tonijnsalade, dunne varkenslapjes met dikke frieten, vanille-ijs) genoten in gezelschap van twee meisjes uit Nieuw-Zeeland, een stel uit Taiwan en nog meer. 

Het viel trouwens nog niet mee om hier te komen; je moet de fiets een heel omhoog duwen over een hobbelig pad (zie foto). Omdat ik pas om 19:00 uur kon eten, had ik tijd om het mooie stadje te bekijken (zie foto's). Het beeld in de kerk moet wel de heilige Jacobus zijn waar deze hele pelgrimage om te doen is. 

Toch wel apart dat mensen uit alle windstreken deze camino willen lopen.  Vandaag sprak ik een Mexicaan, zojuist komt een man binnen uit Californië.

Lieve mensen, tot de volgende keer! Groet Wim