Een lange dag naar Millingen aan de Rijn

Achteraf gezien heb ik de Lemelerberg links (= rechts) gelaten. In Luttenberg moest ik wel klimmen en dalen. Het Sallandse heuvelland heeft zijn charme. Toen ik vanochtend om half 9 Lemele uitreed, kwam ik langs de Imminkhoeve. Jaren geleden hebben mijn schoonouders daar gelogeerd met de Zonnebloem. Een organisatie die veel doet voor gehandicapte mensen, zoals toen mijn slechtziende schoonvader. 

Ik kroop vanochtend om half 7 uit de tent, tassen weer inpakken, koffie met een krentenbol van gisteren, medicijnen, wassen, tent opruimen. Al met al ben je zo een paar uur verder. Maar wat duurt het dan lang voor je een bakker vindt. In Bathmen had ik geluk, jammer genoeg had ze geen belegde broodjes, dan toch maar weer een mueslibol, een snackbroodje en een warm saucijsebroodje. Morgen maar eens verandering in aanbrengen. 

Toen ik de route voorbereidde, kwam ik op 88 km, dus goed te doen. Echter bij Wehl ging iets niet goed : de navigatie gaf iets anders aan dan mijn geplande route. Uiteindelijk ben ik in Kleve in Duitsland beland; dat was niet de schuld van de navigatie; de kortste weg over de dijk langs de Rijn was afgesloten. Ik was trouwens niet de enige die het spoor bijster was; ik kreeg gezelschap van een collega-fietser, samen kwamen we weer op de goede weg. Toen ik hier aankwam op de camping stond de km-teller op 114 km.

Eigenlijk te laat om nog zelf eten te maken, dus heerlijk gegeten in het dorp Millingen. Het was donderdag schnitzeldag, dus dat was niet moeilijk kiezen. En lekker! 

Deze camping 'De Zeelandsche Hof' is een kleinschalige camping, een grote statige boerderij. Voor 11euro 25 mocht ik de tent opzetten. 

Op de foto's: de fiets klaar voor vertrek, de IJssel bij Zutphen, een mooie plek in het bos tussen Joppe en Eefde, het natspuiten van de brug over de Oude IJssel bij Laag Keppel, de schnitzel in Millingen , de ingang van de camping, mijn supernette inrichting. 

Graag tot morgen.