Weer geluk!

Ik ben een gelukkig mens! Dat ik dit mag beleven, dat ik de gelegenheid en de kans krijg om deze tocht te maken en te volbrengen. Mijn familie, vrouw en kinderen, dank jullie wel!

Ik kwam zaterdag aan in de albergue en mocht direct voor twee nachten reserveren. De zondag heb ik gebruikt voor sightseeing de stad en informatie inwinnen, de maandag voor de excursie. En toen had ik een probleem(pje); ik wilde de fiets en de bagage inleveren op dinsdag en dan overnachten in het hotel waar ik de fiets had ingeleverd; dat ben je dan min of meer verplicht. Echter, toen kwam ik nog een nacht tekort. Geluk nr.1: ik mocht nog een nacht in de albergue blijven; dus gewoon mijn slaapzak op het bed laten liggen en de bagage laten staan. 

De dinsdag ben ik begonnen met het reorganiseren van de tassen en een klein tasje klaar te maken met de tandenborstel, medicijnen, enz..  's Middags na drie uur kon ik de fiets inleveren. Tot die tijd kon ik andere dingen doen, zoals de kathedraal aan de binnenkant bekijken. Vier jaar geleden stond de kathedraal aan de buitenkant in de steigers, nu wordt er aan de binnenkant gewerkt. Toch heb ik foto's kunnen maken van het grote wierookvat, de botafumeiro, dat tijdens de mis door de kerk wordt gezwaaid, zelfs van de zilveren kist waar volgens ingewijden botresten van de heilige Jacob zouden liggen. Zie ook de foto van de plek waar je zo nodig je zonden mag opbiechten; je ziet nog de voeten van de geestelijke, die blijkbaar zat te niksen; ik vermoed dat hij met z'n telefoon zat te spelen. Daarna heb ik het museum aan het plein bezocht, waar ik geen foto's mocht maken, wel van boven af op het plein beneden.                                   
Eerder al die ochtend liep ik naar het park, waar volgens de receptioniste een mooi uitzichtpunt is om vandaar een foto te maken van de stad (zie foto).

Nog een geluk: ik hoefde niet de halve dag met mijn opgetuigde fiets door de stad te zeulen, maar mocht zolang als nodig de spullen in de albergue laten staan. Als je maar even de receptioniste lief aankijkt, zoals ik, krijg je veel gedaan. Tegen drie uur ging ik op weg naar het hotel om de fiets en de bagage in te leveren. Het inleveren  was geen probleem; een kamer krijgen wel. Geluk nr.3: de werknemer van het transportbedrijf van de fietsen regelde voor mij, ook weer in de binnenstad, een klein hotelletje voor €25. Vast en zeker veel gezelliger dan zo'n steriel hotel in een buitenwijk, en goedkoper. En wat een geweldig uitzicht (zie foto's).

Ook vandaag wilde ik de dag nuttig besteden; ook weer van die lieve receptioniste wist ik dat er een traditionele markt is in de stad. Met behulp van de plattegrond heb ik deze uiteindelijk gevonden: vismarkt, groentemarkt, vlees, voor een groot deel overdekt (zie foto's). Ik heb wel een puut vol kersen gekocht, aan de vis heb ik mij niet gewaagd. Op weg terug naar de binnenstad heb ik op een terras in het spaarzame zonnetje gezeten met een bord vol calamares (inktvisringen) en voor een keer witte wijn. In de binnenstad gezocht en gevonden een café met WiFi om dit verhaal te schrijven. Vanavond ga ik alvast met de bus naar het vliegveld; het vliegtuig vertrekt om 7:00uur, dus inchecken om 5:00uur; dan heeft het volgens mij niet veel zin om vannacht nog eens een hotel te nemen. Veel slaap krijg je dan toch ook niet. Misschien kan ik in een stoel nog een oogje dicht doen?

Nogmaals wil ik jullie bedanken voor de donaties aan het KWF Kankerfonds. Geluk nr.4: de teller staat op 918euro!!!

Vanavond ga ik aan de terugreis beginnen. Zo mogelijk hou ik jullie op de hoogte. Groet, Wim.